krążyć

krążyć
krążyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, krążyćżę, krążyćży {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'poruszać się po linii okręgu; zataczać kręgi, wielokrotnie okrążać; kołować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Owczarki krążą wokół stada. Orzeł krąży nad przełęczą. Sondy kosmiczne krążą po orbicie planety. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'podążać do celu okrężną, dalszą drogą, zmieniając kierunek, zbaczając z trasy; chodzić tam i z powrotem po określonym terenie, zwykle w jakimś celu; kręcić się, kluczyć, błądzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krążyć po domu, po lesie. Turyści krążą po mieście, po okolicy. Krążył po całym osiedlu, zanim znalazł jej blok. Uważaj, bo strażnik ciągle gdzieś tu krąży. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być podawanym, przechodzić kolejno od jednego do drugiego; być przekazywanym z rąk do rąk': {{/stl_7}}{{stl_10}}Butelka krążyła wśród kolegów. Ściągi krążyły po sali wśród zdających. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być powtarzanym przez wiele osób; przechodzić z ust do ust': {{/stl_7}}{{stl_10}}Plotki krążyły po wsi. Opowieści krążą wśród turystów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'poruszać się, przemieszczać się w zamkniętym układzie; wykonywać (wielokrotnie) jakiś cykl (głównie o płynach) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Krew krąży w organizmie. Olej krąży w instalacji. Woda krąży w przyrodzie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • krążyć — myślami wokół czegoś; czyjaś myśl krąży (czyjeś myśli krążą) wokół czegoś zob. myśl 10. Krążyć wokół tematu zob. błądzić …   Słownik frazeologiczny

  • krążyć — ndk VIb, krążyćżę, krążyćżysz, krąż, krążyćył 1. «wykonywać ruch kołowy, zataczać kręgi; kołować, okrążać» Ptaki krążą w powietrzu. Samoloty krążyły nad miastem. Sputnik krążył po orbicie okołoziemskiej. 2. «posuwać się do celu okrężną drogą,… …   Słownik języka polskiego

  • błądzić — Błądzić, krążyć wokół tematu «nie poruszać jakiegoś tematu bezpośrednio, mówić nie wprost»: (...) wypytywał (...) o nastroje wśród więźniów, a szczególnie krążył wokół tematu, co więźniowie myślą o strzałach, które słychać wieczorem (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

  • głuchy — 1. Głucha wieść, plotka itp. «o wiadomości przekazywanej w tajemnicy, nieujawnianej, szeptanej»: Wśród architektów zajętych przebudową musiała zapewne krążyć głucha wieść o udziale Schinkla w powstaniu pałacu. K. Wyka, Wyznania. 2. Ktoś (jest)… …   Słownik frazeologiczny

  • marek — 1. Nocny marek «o kimś, kto bardzo późno kładzie się spać, jest aktywny, pracuje do późnej nocy»: Często zarywam noce, jestem typowym nocnym markiem i największy problem powstaje, gdy muszę rano wstać i odwieźć Adasia do przedszkola. Cosm 4/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… …   Słownik frazeologiczny

  • plątać się — pot. Plątać się komuś pod nogami «kręcić się, krążyć w pobliżu kogoś, przeszkadzając mu»: – Pan wie, że osoby postronne nie mają prawa plątać się pod nogami w trakcie czynności dochodzeniowych – oznajmił tonem służbisty. M. Bielecki, Dziewczyna.… …   Słownik frazeologiczny

  • temat — 1. Temat rzeka «temat mający wiele wątków, o których można bez końca dyskutować»: W Polsce temat prawa to jest temat rzeka, wszyscy Polacy znają się na prawie. Roz bezp 1997. 2. Temat zastępczy «coś, o czym się mówi po to, aby nie podejmować… …   Słownik frazeologiczny

  • buszować — ndk IV, buszowaćszuję, buszowaćszujesz, buszowaćszuj, buszowaćował «biegać, kręcić się, krążyć po jakimś terenie zaglądając w każde miejsce, zwykle szukając czegoś; szperać w czymś, plądrować» Buszować po całym domu, po mieście, po lasach, po… …   Słownik języka polskiego

  • chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”